Homefront
THQ is na een aantal magere jaren weer goed op weg. Er staan een paar mooie vervolgen in de planning, maar er worden ook nieuwe IP’s gerealiseerd. Eén van deze nieuwe IP’s is de shooter Homefront en wij mochten de game in Breda onder handen nemen.
Homefront probeert zich te onderscheiden van shooters als Call of Duty en Medal of Honor door nadruk te leggen op het verhaal. De kersverse leider van Noord-Korea, Kim Jong-Un, weet in 2013 - na de dood van zijn vader Kim Jong-Il - beiden Korea’s te verenigen onder de vlag van de Greater Korean Republic. Een paar jaar later, in 2018, besluit het Japanse rijk – onder dreiging van nucleaire vernietiging - zich ook aan te sluiten bij deze nieuwe wereldmacht. Hiermee wordt het op drie na grootste leger ter wereld alleen maar groter. De gouden tijden voor de nieuw gevormde Greater Korean Republic zijn een unicum in de wereld. De financiële crisis heeft veel landen ernstig verzwakt en voornamelijk wereldmacht Amerika voelt de klappen. In 2025 zien de Koreanen hun kans schoon om ook de Verenigde Staten toe te voegen aan hun rijk.
Inmiddels schakelen we over naar het jaar 2027 en is het Westen van de Verenigde Staten omgedoopt tot de Democratics People’s Republic of America. Jij stapt in de schoenen van Robert Jacobs, een voormalige piloot die wel erg populair blijkt. De wekker die je op brute wijze uit jouw dromen weet te wekken, wordt al snel gevolgd door een hevig gebonk. Terwijl je naar de deur loopt, wordt deze al ingetrapt en sta je oog in oog met een Koreaanse officier die je hardhandig laat weten dat je met hen meegaat. Je wordt in een bus gepropt en gaat op weg naar een onbekende locatie. Terwijl de busreis begint, spelen er buiten verschrikkelijke taferelen af; overal worden mensen vermoord en meegevoerd. Er wordt zelfs een echtpaar doodgeschoten terwijl hun kind krijsend staat toe te kijken. De toon is meteen gezet.
Littekens van het landschap
Deze manier van een game neerzetten lijkt goed te werken voor Homefront en je wordt meteen in het verhaal getrokken. Ook de omgevingen werken hier aan mee. Zodra je door de verzetstrijders wordt bevrijd, word je geconfronteerd met de gevolgen van de invasie. Kapotgeschoten tankstations, vervallen woonwijken en zelfs stukken van een neergestort vliegtuig. De Koreanen hebben tijdens hun inval namelijk een EMP-bom gebruikt, waar je nu nog altijd de littekens van ziet.
Deze geweldige sfeer wordt echter aangevuld door een achtbaanrit aan actiemomenten. Het ene moment neem je het op tegen een bataljon aan Koreanen en het volgende moment gebruik je de Goliath, een soort mini-tank, om vijandige tanks aan gort te knallen. Dit doe je overigens niet vanuit de Goliath, maar lekker veilig vanaf een afstandje met een verrekijker. Het feit dat je goed op je munitie moet letten, haalt de hartslag niet naar beneden. Elk wapen heeft slechts beperkt munitie, want naast de kogels in het magazijn kun je ongeveer negentig kogels meesleuren. Nou is dit - mits je niet als Rambo naar binnen vliegt - meestal meer dan genoeg, maar zo nu en dan levert het een aantal spannende momentjes op waarin je onderhevig aan spervuur op zoek moet naar het wapen van een dode Koreaan.
Wilt u alstublieft op de X gaan staan?
Wat opvalt tijdens deze meeslepende actiescènes is dat alles wel heel erg gescript is. Zo zal een deur vaak enkel worden opgemaakt als jij dichtbij genoeg staat en komt een tank pas door de muur rijden als jij ver genoeg naar voren bent gelopen. Natuurlijk is dit allemaal niet zo erg, een scripted achtbaanrit kan namelijk bijzonder vermakelijk zijn. Je wordt gewoon verplicht om een bepaald pad te volgen en hier niet te ver van af te wijken, anders kun je er gif op innemen dat je binnen de kortste keren oog in oog met God staat.
Grafisch gezien kan de game nog niet mee in de bovenste regionen, maar dat zou dan ook ongekend zijn voor een Alpha-versie. Homefront ziet er echter prima uit en met nog een goed aantal maanden te gaan tot de release, heeft ontwikkelaar Kaos Studios nog alle tijd om het maximale uit de engine te halen. Het enige twijfelpuntje dat er nog is over de game is de speelduur, die zo’n zes tot acht uur zou bedragen. Nu is dat tegenwoordig de norm voor een game, maar van een shooter die zo hoog inzet op zijn verhaal en sfeer hopen we toch op een iets langere speelduur.
Homefront lijkt een game te worden waar de gamers van gaan smullen en de concurrentie rekening mee moet houden. De manier waarop de sfeer en het verhaal worden neergezet doen terugdenken aan Half-Life, en dat is nogal een compliment. Aangevuld met knallende actiemomenten heeft Homefront alles in zich om een succes te worden.