E3-preview: Batman: Arkham City
Dan zorg je er eens voor dat je alle criminelen in de gevangenis kan krijgen en los je weer een heleboel problemen op als de hel daar losbreekt, en toch zit je uiteindelijk met de gebakken peren en mag je weer de handen uit de mouwen steken als een volledige stad ingepalmd wordt door gespuis. Het leven van een superheld is hard. Gelukkig is de ontmoeting met je vuisten voor het tuig vaak nog een pakje harder. Welkom in Arkham City.
Een presentatie over de talloze vernieuwingen en nieuwe brutale manieren om recht te doen gelden, is wel leuk, maar als er iets is wat gamers liever hebben, dan is het de mogelijkheid om zelf aan de slag te gaan met een game. Gelukkig bood E3 daar een oplossing voor en mocht 4Gamers even in de huid kruipen van Batman en iets later ook Catwoman. Welke van de twee het aangenaamste is, laten we even in het midden.
All by myself
Grauw en grijs. Zo kan je Arkham City best wel omschrijven. De half afgetakelde neonverlichting en de stapels rommel en vuil op elke hoek doen je niet meteen hopen dat dit je volgende vakantiebestemming wordt. Helikopters patrouilleren aan de grens van de stad, om zeker te zijn dat alles wat binnen moet, binnen geraakt en alles wat binnen zit, niet meer buiten geraakt. Een langzame vogelvlucht naar boven en rond een van de grootste gebouwen in de stad toont ons de mistroostige omgeving, de plek waar wij orde op zaken moeten gaan stellen. En die kleine vlek op een van de uitstulpingen van deze toren? Onze virtuele belichaming: Batman, uitkijkend over het sfeervolle Arkham City.
In een immense stad als deze zou je hopen op wat eenvoudig vervoer, de Batmobile. Toch mag je dat op je buik schrijven, want het zou nu net iets te veel opvallen als je luid ronkend binnen komt gereden, terwijl er voor het overige geen enkele vierwieler in het zicht rijdt. Kwestie van jezelf iets te veel in het middelpunt van de belangstelling te willen zetten. Nee, Batman heeft zijn cape en zijn grapple hook om snel doorheen Arkham City te geraken. Het zal wel eventjes gewenning vragen, want met een cape blijf je natuurlijk niet op dezelfde hoogte fladderen, maar dwarrel je als een sneeuwvlokje steeds dichter naar de aarde. Om toch nog wat verder te geraken, kan je je als een valk naar beneden storten om vervolgens als een stuntvliegtuigje je neus weer de lucht in te trekken. Met de hoeveelheid gebouwen als hindernis is het echter vaak eenvoudiger om gewoon je grapple hook te gebruiken. Je vliegt, trekt jezelf naar een gebouw en je kan meteen doorzweven vanaf daar om zo sneller afstanden af te leggen. Het valt te vergelijken met wat je in inFamous kan met de thrusters en elektriciteitskabels.
In onze korte spelsessie met Batman krijgen we het ene comic-moment na het andere geserveerd, alsof een sterrenrestaurant al zijn topgerechten wil serveren om die extra ster binnen te halen. Harley Quinn, Two-Face, CatWoman en The Penguin passeren allemaal de revue, waarbij Poison Ivy en The Joker al vrolijk mee opgenomen worden in de gesprekken.
Harley QuinnDit Joker-volgelingetje zou niet misstaan in de trofeekast van Batman. Ze ziet er niet mis uit en gedraagt zich ook nog bijzonder wulps. Jammer van haar lichtelijke schizofrene gedrag, al lijkt er ook een beetje sadomasochisme uit voort te vloeien. Batman lijkt ze niet rond haar vinger te kunnen draaien, dus draait ze maar rondjes rond Batman. |
Two-FaceDeze vrolijke rakker trekt zijn dualiteit niet enkel door in zijn uiterlijk en in zijn muntstukje, maar ook zijn gedrag past zich mooi aan aan de kant die op dat moment iets interessants te zeggen heeft. Zelfs zijn woonst is op prachtige wijze aan zijn karakter aangepast. De ene helft zit vol pracht en praal, de andere is verlept en afgetakeld, mooi gescheiden door een trap die half-half is ingevuld. Hij zou Catwoman graag een Andras Pandy-behandeling (‘in zuur oplossen’, nvdr) willen geven, een peeling als het ware. |
The PinguinDeze aristocraat is niet echt van plan om zijn handen zelf vuil te maken. Gelukkig heeft hij tal van slaafjes in dienst die elk bevel zo snel mogelijk willen inwilligen. Zelfs zijn sigaar houdt hij niet zelf vast (waar vinden wij zo’n mensen?). Batman wil hem uiteraard zo snel mogelijk inrekenen, maar Penguin heeft het zelf dan weer op de Dark Knight gemunt. Wie wint? Gok zelf maar. |
Na na na na na na na na na na na na na na na na Batman!
De zogenaamde “supervillains” zijn dan wel leuk, zomaar kan je hen niet benaderen. Eerst moet je een weg weten te vinden doorheen hun pietluttig gevolg. Hersenloze jaknikkers met meer spierbundels dan dat er ondervoede kinderen in Afrika te vinden zijn. Jammer genoeg (of gelukkig, afhankelijk van je knoktalenten) bewegen ze heel geregeld in groep rond. Meteen een mogelijkheid om de nieuwe vechtmogelijkheden van onze 'gevlederde' held even aan de tand te voelen.
We komen aangegleden door de lucht en kiezen 2 doelwitten uit. In een gezwinde beweging worden ze met hun gezicht tegen het canvas geplakt en meteen rennen er een aantal weg. Niet iedereen is even zeker van zijn eigen capaciteiten blijkbaar. Zij die wel achterblijven, vallen Batman aan, al krijg je weer de kans om te counteren. Dit systeem werkte al goed in de voorganger en werd dus gewoon uitgebreid in Batman: Arkham City. Voor zij die het niet kennen: je kan meppen, maar zodra je kleine bliksemschichtjes ziet boven een vijand, dan gaat die je onderuit halen. Druk je dan op tijd op de juiste knop, dan zal je counteren. Dit kan eender welke beweging zijn. Batman schiet opzij en tacklet hem of hij pakt de baseball-bat gewoon af en plant hem in een maag. Met wat pech voor de aanvaller wordt er zelfs een poging ondernomen om een ijzeren staaf te verbrijzelen met een gezicht. Moest je maar niet in de rug aanvallen, lafaard.
Bijkomstig is dat je nu ook dubbele counters kan uitvoeren. Druk twee keer op de juiste knop als je meerdere mensen wil counteren en Battieboy zal onmiddellijk twee vijanden uitschakelen op zijn eigen iconische manier. Daarbij zijn alle middelen goed. Sta je vlak naast een muur, dan heb je meteen je breekmiddel. Of gebruik gewoon je grapple hook, haal de tegenstander op zijn Mortal Kombats dichtbij, hou hem tegen met je biceps tegen zijn keel en breek zijn rug op je knie. Dat komt ervan als je met de grote jongens wil meespelen. Het voelt in elk geval bijzonder vlot en natuurlijk aan, zelfs voor mensen die het nog nooit hebben vastgehad. De ene beweging na de andere wordt prachtig weergegeven en de brutaliteit spat simpelweg van het scherm. Ga je toch dood, dan krijg je Hugo Strange, de man die om bizarre redenen de leiding heeft gekregen over Arkham City, even te zien die je zegt wat een teleurstelling je bent.
Miauw
Het leven van een superheld is zwaar en vermoeiend. Af en toe een dutje doen kan dan ook deugd doen. Als je echter in een stad zit waar op elke hoek een misdadiger je dood wil, dan hou je best nog een oogje in het zeil en daar dient Catwoman voor. Zij zal je geregeld een klauwtje bijstaan en haar lenige zelve ten dienste stellen van de speler.
Deze dame past mooi naast Harley Quinn. Haar kledingstijl laat weinig aan de verbeelding over en haar uitspraken (van een sterke stemactrice) passen ook mooi in het dubbelzinnig plaatje. Je weet bij Catwoman namelijk niet echt of ze iets voor haar eigen goed zal doen of voor het algemene welzijn, wat haar ongetwijfeld net populairder zal maken bij de gemiddelde gamer.
Natuurlijk zijn looks en gedrag niet het enige wat deze poes in haar mars heeft, want het zou nogal slecht eindigen ten midden van 40 bruten. Zo kan ze al van op een afstand volk uitschakelen met haar kralenketting. Even rondslingeren en vervolgens een tegenstander vlotjes naar dromenland brengen. Vervolgens nemen we een katachtige aanloop en landen we met onze naaldhakken op zijn gezicht. Beter voorkomen dan genezen, is ons devies. Ook met de overige tegenstanders wordt snel afgerekend met behulp van haar klappende zweep. Haar attributen zijn, net zoals haar uitspraken en gedrag, nogal sensueel gericht, maar laat ons niet te ver nadenken waarvoor ze haar kralenketting en zweep nog allemaal zou kunnen gebruiken. We zijn hier om te gamen. Ook al is ze frêler dan Batman, na haar eerste actiescène denk ik dat niemand vrijwillig met haar in de ring stapt en hoopt er levend uit te komen.
Om de dualiteit in haar personage nog extra in de verf te zetten, mogen we een Catwoman-missie doen. Ze zal immers inbreken in een kluis en iets meenemen voor Poison Ivy. Ze heeft dus een deal gesloten met een personage dat Batman waarschijnlijk zo snel mogelijk achter slot en grendel wil zien. Gewapend met haar zweep slingert ze van gebouw tot gebouw en dringt ze via een kleine opening kat-gewijs binnen. Omdat ze niet wil opvallen vooraleer ze alle informatie heeft vergaard, gebruikt ze haar scherpe nagels om zich in het plafond (toevallig met roosters gemaakt) te haken en zo verder te kruipen. Het geeft haar ook meteen de mogelijkheid om af te luisteren en als een furie neer te dalen als de situatie het toelaat.
Na de nodige sleutels te hebben ontvreemd schiet ze in actie en wurgt ze de eerste wachter met haar voeten, terwijl de tweede gekraakt wordt door hem doorheen een houten plaat te trekken en vervolgens zijn hoofd iets te ver te laten draaien. De laatste twee wachters blijven bij elkaar staan, zodat we van boven af moeten ingrijpen. Geruisloos nemen we de eerste vast en gebruiken we hem als bodem voor onze handstand, waarna we onze voeten gebruiken om de nek van de tweede vast te grijpen. Terwijl we tijdelijk een brug vormen tussen beide vijanden, kletsen we hun hoofden tegen elkaar en klaar is kees. Verschrikkelijk brutale tussenkomsten, maar oh zo elegant uitgevoerd en prachtig om te zien en zelf te besturen.
Wat Catwoman juist doet zodra ze haar doel heeft bereikt, houden we voor onszelf, mede om het verhaal voor de rest aan jullie over te laten. Laat ons gewoon zeggen dat ze zichzelf blijft.