Donkey Kong Country Returns
Het is een hele poos geleden dat Donkey Kong de blote bast nog eens nat mocht maken. Toegegeven, hij heeft nog zijn opwachting mogen maken in andere games, maar zelf de hoofdrol mogen wegkapen is al een tijdje niet zijn ding geweest... tot nu in deze Donkey Kong Country Returns.
Sinds E3 weten we immers dat hij al een hele poos in de coulissen aan het trainen is om terug als een jong veulen in een apenlichaam doorheen de jungle te hollen, op zoek naar zijn geliefkoosde bananen. Het is dus hoog tijd om mee te gaan op zijn avontuur door de jungle en te zien of 'ie nog steeds de goede oude Donkey Kong is en of 'ie misschien niet beter de fakkel doorgeeft aan Diddy Kong.
Van links naar rechts
Donkey Kong is lekker aan het genieten van zijn leventje in de schaduw wanneer een heleboel wezentjes zijn bananen komen pikken, blijkbaar op commando van de Tiki Tak-stam. Zijn beste maatje Diddy is daar natuurlijk ook niet blij mee en samen gaan ze op zoek naar de bananen én de daders.
Wie zou denken dat er een gigantische ommekeer in gameplay te vinden zou zijn in deze nieuwste telg, hoeft niet te vrezen. Grijp het spel voor het eerst vast en je zal meteen het Donkey Kong Country-gevoel terug mogen verwelkomen. Als je deze klassieker nog nooit hebt gespeeld, valt de gameplay eigenlijk eenvoudig te omschrijven: loop van links naar rechts, ontwijk obstakels, plet tegenstanders, verzamel bananen en ga op zoek naar extraatjes. Hoe flauw het ook klinkt op papier (of op het scherm), zo leuk is het om het zelf te kunnen spelen.
Je begint het spel in principe enkel met Donkey Kong, maar als je een ton vindt met de letters DK op, dan speel je binnen de kortste keren met zowel Donkey als Diddy. Het kleine aapje zal dan op je rug meegaan en zijn eigen kwaliteiten in jouw voordeel gebruiken. Op zijn eentje moet Donkey Kong vooral teren op zijn kracht, flik-flaks en gemep, maar zijn maatje is eigenlijk veel veelzijdiger. Zo kan hij wat Donkey Kong kan, maar heeft hij ook nog de mogelijkheid om van op een afstand pindanootjes af te vuren op vijanden en is hij zelfs behoorlijk technologisch aangelegd, vermits hij een jetpack heeft om korte afstanden mee te zweven.
Eenvoud, maar niet eenvoudig
Donkey en Diddy Kong kunnen slechts twee keer geraakt worden voor ze het loodje leggen. Doordat ze samenwerken, tel je ook het aantal levens op. Zo heb je met zijn tweetjes vier levens, waardoor het meteen lijkt dat je iets losser door het spel kan gaan en dat de moeilijkheidsgraad niet zo hoog zou liggen. Dat eventuele misverstand kunnen we al meteen de wereld uit helpen.
Ondanks het feit dat je nu twee levens per personage krijgt, houdt Donkey Kong Country Returns je de hele tijd scherp. Even doorheen de wereld waggelen zit er immers niet in. Zo is het voor de meeste gamers een gewoonte om op het hoofd van de tegenstand te springen bij dit soort games en dan gewoon te landen op dezelfde positie. Reeds vanaf het begin kom je echter tegenstanders tegen die zich tegen aankomend gevaar (zowel van de zijkant als van bovenaf) kunnen beschermen, waardoor je toch iets inventiever aan de slag mag gaan of je kan meteen weer van nul beginnen.
Bovendien is het een nadeel om twee personages en dus vier levens te hebben. Je gaat immers op die vier levens beginnen teren. Zo zijn de vaardigheden van Diddy wel in die mate bepalend dat je je iets meer op je gemak gaat voelen. Je sprong gemist? Gewoon eventjes verder zweven met het jetpack van Diddy en klaar is kees. Blunder echter twee keer en Diddy Kong 'sterft' (zijn levens zijn de eerste die geraakt worden). Vervolgens zit je met een bijzonder beperkte Donkey Kong te spelen, waardoor je eigenlijk je eigen spel enkel maar moeilijker maakt. Deze aanpak zorgt er echter wel voor dat je de hele spelsessie heel aandachtig moet blijven, iets wat het des te aangenamer maakt als je dan toch door de level weet te geraken.
3Donkey Kong
Ook al loop je van links naar rechts in het spel, toch heeft men ook de moderne wereld geïntroduceerd in het spel. Alles is namelijk heel mooi in 3D weergegeven – al blijft het zich wel op een 2D-veld afspelen. Je zou zelfs kunnen stellen dat Super Mario Galaxy 2 een behoorlijk geduchte concurrent heeft gekregen op grafisch vlak. Alles is piekfijn afgewerkt en gecombineerd met de charmante muziek ben je binnen de kortste keren gewoon volledig opgegaan in de wereld van Donkey Kong Country Returns.
Een bijkomende nieuwigheid is dat je niet alleen op die ene lijn van links naar rechts hoeft te hollen. Zo kan het zijn dat je een serie sprongen zult moeten doen, waarbij Donkey Kong van vooraan naar achteraan je scherm wordt geschoten. Het spel maakt hierbij dankbaar gebruik van een diepte-effect om je naar een verderop gelegen platform te katapulteren, zodat de wereld eigenlijk wordt opengetrokken naar meerdere dimensies, een welkome afwisseling voor het 2D-platform gedeelte.
Wat vernieuwingen betreft, zit Donkey Kong Country Returns dus al snor. Het nostalgische gevoel zal echter ook komen opborrelen, want er zitten veel herkenbare zaken in die het doen aanvoelen alsof Donkey Kong nooit is weggeweest. Zo mag je – naast de gekende bananen – weer gaan slingeren aan lianen, word je weggeschoten door zwevende tonnen en krijg je helse ritten in een mijnkarretje te verduren. Ook hier mag je er van op aan dat je geregeld een vloek zal bovenhalen omdat de pittigheidsgraad toch wel aanzienlijk is. Gelukkig was alles in deze preview doenbaar en was het niet omwille van een onmogelijke opdracht die werd voorgeschoteld (jaja, previewer-onkunde, we geven het toe) – al mag je er zeker van zijn dat het nog veel pittiger zal zijn naarmate je verder in het spel geraakt.
Herspeelbaarheid - Extra's
Hoewel je gewoon doorheen de levels kan gaan, kan je ook iets voorzichtiger zijn en op zoek gaan naar allerlei voorwerpen. Zo kan je 'K-O-N-G' vormen als je alle letters vindt, kan je centjes verdienen en zijn er ook puzzelstukken te vinden. De centjes zijn op zich eenvoudig te vergaren. Je mept op alles wat vernietigbaar lijkt, maakt tegenstanders snel een kopje kleiner en je zal wel genoeg centjes vinden (of op zijn minst bananentrossen).
De twee andere zaken vormen een iets grotere uitdaging. Puzzelstukken zullen immers niet zomaar in het midden van je route staan blinken. Plaatsen die er eerst uit zien als decoratie kunnen namelijk een mooie dekmantel zijn voor een achterliggende platform waar je eigenlijk blind naartoe moet springen in de hoop iets te bereiken. Dit zorgt er echter dat je nog zorgvuldiger door de wereld heen loopt en nog meer zaken gaat uitproberen, wetende dat het nooit echt ver kan liggen (leve 2D-platformers).
De 'K-O-N-G' letters zijn wel gewoon in het zicht geëtaleerd, maar vergen toch een bepaalde (reactie)snelheid of vaardigheid om ze te bereiken. Als je bijvoorbeeld in je mijnkarretje zit en plots een N ziet voorbijscheuren en een G ziet hangen vlak voorbij het einde van de rail – waardoor je niet zeker weet of je je eigenlijk te pletter moet laten storten om hem te grijpen of dat er nog een andere manier is – dan weet je dat je je best zult mogen doen om deze zaken te verkrijgen.
Wat je ermee kan aanvangen, zal je wel zelf moeten ontdekken, al kunnen we wel zeggen dat er een winkeltje is waar je extra levens kunt aanschaffen, zodat het toch iets eenvoudiger wordt om door de werelden te hossen.
Co-op
Hoewel de hele preview tot nu toe eigenlijk draaide rond het spel zelf, werd quasi heel de sessie met twee gespeeld, in de co-op mode. Daarom besteden we er hier ook even apart aandacht aan, vermits het toch wel een belangrijk aspect is.
Uiteraard was het voor de hand liggend dat je met twee zou kunnen spelen, gezien de aanwezigheid van zowel Donkey als Diddy Kong. Je speelt dus elk met één personage en moet het zien te rooien met de vaardigheden van elk apart. Je zal het dus een pakje moeilijker hebben – zeker als je met Donkey speelt – om eventuele misstappen te compenseren. Als je toch de afgrond in zou vallen, moet je hopen dat je genoeg ballonnen hebt. Zo'n ballon is immers het equivalent van een Credit in de arcadehallen. Het probleem is echter dat je in een tonnetje terug naar beneden dwarrelt, maar als je kompaan niet op tijd de ton raakt, zal 'ie terug het scherm uit wiebelen. Dan ben je er niet alleen weer aan voor de moeite, maar ook nog eens je ballon kwijt. Opletten dus wanneer je ze gebruikt.
Net zoals in de singleplayer kan je ook ervoor kiezen om Diddy Kong op de rug te zetten van Donkey. Daarbij worden de gaven dan toch gecombineerd, zodat je Donkey Kong makkelijker langs bepaalde obstakels kan leiden (kantelende bruggen waarbij één centimeter missen je gewoon te pletter doet storten, is nét iets makkelijker als je wat kan zweven). Toch wil dit niet zeggen dat het spel dan plots eenvoudiger wordt met zijn tweetjes. Wetende dat één van de beginlevels tientallen keren gespeeld diende te worden om er voorbij te geraken – zonder dat het minder leuk werd – zegt normaal genoeg. Als je echter de volledige uitdaging wil aangaan, dan raden we je aan om apart elk personage te spelen en zo het einde van de levels te bereiken. De voldoening zal dan immers groot zijn.
Hetgeen we tot nu toe hebben mogen spelen van Donkey Kong Country Returns past mooi in de filosofie “geen revolutie, maar evolutie”. Alles wat het spel ons tot nu toe heeft laten zien, brengt het naar het volgende niveau en laat zien dat Nintendo weer een brok goud in handen heeft. Als de preview-versie slechts een voorsmaakje was, dan zal Donkey Kong binnenkort de gemiddelde gamer doen kirren van plezier.